Gemeen­te­lijke herin­deling: rapport "gren­zeloos gunnen"

De provincie zet er vaart achter. In een brief van 11 april benadrukt zij op korte termijn te willen spreken met de bestuurders van de zes door de visitatiecommissie aangewezen gebieden. En in de brief van 14 april van Gedeputeerde Staten aan Provinciale Staten erkent GS dat er te weinig sprake is van gunnen, zowel tussen provincie en gemeenten als tussen gemeenten onderling. Wat dat betreft zou het niet slecht zijn misschien om de boel es flink op te schudden en te zorgen voor stevige gesprekspartners voor Stad. Maar dan wel ook met het opengooien van provinciale grenzen. Want zou het dan niet veel logischer zijn dat ook Ter Borch bij Groningen komt? Ondertussen blijven de nadelen van fuseren die wij in onze vorige bijdrage over herindeling noemden gelden. Grote gemeenten hebben onder andere naar verhouding meer ambtenaren die vaker ziek zijn. En daarnaast willen wij niet dat gemeentes bedrijfsmatig bestuurd gaan worden.

Opschaling is van belang volgens het kabinet om de decentralisaties op het gebied van werk, zorg en jeugd aan te kunnen. Maar tegelijkertijd wordt een tweesporenbeleid ingezet, omdat de eerste decentralisatie al in 2014 plaatsvindt. Daarom moet ook worden ingezet op een versterking van de huidige of op nieuwe samenwerkingsvormen. De Partij voor de Dieren is van mening dat gemeentelijke herindeling van onderop moet komen, praktisch moet zijn en gedragen moet worden door bevolking en bestuur. Herindeling zou een natuurlijk proces moeten zijn.

Terecht heeft het college gekeken naar het daily urban system. Het college ziet in haar brief van 2 april aan de raad een grote stad wel zitten, met het oog op een sterke positie in Europa.
Volkomen terecht stelt het college dat de door de visitatiecommissie voorgestelde samenwerkingsagenda moet worden uitgebreid met een samenwerkingsagenda voor de regiogemeenten als totaal. Waar blijft dan nog een rol voor de provincie, is dan wel een vraag die je kunt stellen. Wat we dan nog missen in deze brief is het karakter van die stip op de horizon. Wat willen we
worden als we groot zijn? Een gemeente die zelfbewust het goede voorbeeld geeft op het gebied van duurzame energie en die zich bewust is van de mondiale problematiek op het gebied van milieu en wereldvoedselvoorziening en daar zelf ook verantwoordelijkheid voor neemt. Wat dat betreft, hebben we een basis gelegd.