Mega­stallen

De steeds verdergaande intensivering en schaalvergroting binnen de landbouw leidt tot aantasting van milieu en dierenwelzijn terwijl het maatschappelijk draagvlak voor dergelijke agrarische activiteiten aan het afkalven is. Ook de volksgezondheid loopt risico’s. In het DvhN stond afgelopen zaterdag nog te lezen dat megastallen in het Duitse grensgebied worden verboden. Middels schriftelijke vragen vroegen wij het college een kritische houding aan te nemen jegens Gedeputeerde Staten van de provincie Groningen (GS) inzake dit dossier, naar aanleiding van hun ons insziens misleidende reactie op het advies van de Gezondheidsraad dat eind 2012 verscheen, Gezondheidsrisico’s rond veehouderijen.

Kern van het advies van de Gezondheidsraad is dat er te weinig onderzoek is gedaan naar gezondheidsrisico’s en veehouderij om op basis daarvan uitspraken te kunnen doen over een gewenste afstand tussen woningen en veehouderijen. In de aanbiedingsbrief van het advies stelt professor van Gool, voorzitter van de voor dit advies geformeerde commissie, het als volgt: “…Vanuit ditzelfde perspectief is er echter ook behoefte aan aanvullend onderzoek om de grote lancunes in kennis op dit vlak te verkleinen, zeker in ons land, waar mensen en dieren vaak dicht op elkaar leven en waar de volksgezondheid en economische belangen op gespannen voet kunnen staan. Het pleidooi van de commissie voor versterking van de wetenschappelijke basis steun ik dan ook van harte”. )

Tot onze verbazing concludeerden GS niet dat er onvoldoende onderzoek is gedaan, maar dat het feit dat er “nog geen wetenschappelijke gegevens beschikbaar zijn die aanleiding geven om algemeen toepasbare afstandsnormen tussen verschillende soorten veehouderijen en woningen te introduceren”, aanleiding geeft om het “moratorium megastallen” in heroverweging te nemen. Toen de Partij voor de Dieren aan het college vroeg deze foutieve interpretatie van het advies van de Gezondheidsraad bij GS onder de aandacht te brengen, kwam het college met de volgende nietszeggende reactie: “De verantwoordelijkheid voor de wetgeving op dit gebied ligt voornamelijk in handen van het Rijk en de provincie. De uitbreidingsmogelijkheden van bestaande agrarische bedrijven (via de maatwerkmethode) wordt geregeld in de Provinciale Omgevingsverordening. Hier mogen de Groninger gemeenten niet van afwijken.”

In onze schriftelijke vragen betreffende de eventuele komst van een megastal in de stad en de agendering daarvan in de commissie Beheer en Verkeer, hebben wij onze zorgen geuit over deze ontwikkeling en de voortgaande intensivering van de landbouw, in dit geval van de melkveehouderij, met alle gevolgen vandien voor milieu en dierenwelzijn. Middels een motie willen wij de raad vragen of zij er ook zo over denkt.