Over­schrijding subsidie gebruik sport­ac­com­mo­daties

De aangescherpte criteria uit 2010 zorgden ervoor dat er meer voor subsidie beschikbaar was dan dat er is uitgekeerd. Regeren is vooruitzien, en dus wordt vervolgens in 2011 het subsidiebudget gekort, er niet op anticiperend dat sportclubs er voor zorgen dat ze aan de aangescherpte criteria (inschrijving KvK, aanpassen statuten, etc) voldoen. U schrijft zelf dat deze bezuinigingen niet verstandig zijn geweest.

In 2012 is de huur van de sportaccomodaties verhoogt (via de ozb), en daarmee ook de daaraan gekoppelde uitgekeerde subsidies. En in 2014 is met de kaasschaaf – u noemt het generieke korting - 10% van het subsidiebudget gehaald.

Sportverenigingen ervaren dit beleid van de gemeente als een zwabberbeleid. (Wat dat betreft past het op het laatste moment terugtrekken van uw voorstel in die traditie.) Ongeveer elk jaar wordt er anders omgegaan met de huur, de subsidie, of beide. Het maakt het voor hen heel moeilijk om een financieel gezond beleid te voeren. Het vertrouwen in een stabiel beleid van de gemeente is geschaad.

De rekening wordt bij de verenigingen gelegd.

Die 11% huursverhoging die vanwege het niet-subsidiale karakter ervan feitelijk een 22% huursverhoging is – 22% -, zal moeten worden opgehoest door de verenigingen. De contributies zullen worden verhoogd. Daardoor zal sport minder toegankelijk worden voor veel kinderen. Dat staat haaks op prachtige woorden van het college elders (er zijn heel fraaie gemeentelijke stukken), maar het is waarschijnlijk wel het gevolg van het beleid van het college.

Ik begrijp nu van u dat u dit voorstel op juridische gronden hebt teruggetrokken. Ik wil daar toch een vraag over stellen. De contributies zijn in juni of zo vastgelegd. Hoe verzin je dat je dan lopende het jaar de financiële situatie zo wilt veranderen? Dat wil er bij mij moreel niet in.

Eigenlijk heb ik maar één vraag. Wat wil het college nu eigenlijk? Wat is de eigenlijke drijfveer? Wil het college dat zo veel mogelijk inwoners van onze gemeente en met name jeugd een sportieve leefstijl hebben? Heel goed voor hun gezondheid, voor hun sociale ontwikkeling, voor de sociale cohesie, en voor nog veel meer – het is te lezen in andere stukken. Of is toch altijd het kostenaspect belangrijker?

En als de gemeente voor zo veel mogelijk van haar inwoners een sportieve leefstijl mogelijk wil maken, hoe gaat zij dat stimuleren, in plaats van frustreren?