Woord­voe­ringen gecom­bi­neerde commissie F&V en B&V en commissie O&W, 10 april 2019.

Gecombineerde Commissie F&V en B&V

B2 Plan van aanpak commissie Hertogh inzake zuidelijke ringweg (collegebrief 28 maart 2019) (Door Kirsten de Wrede)

Het lijkt eenvoudig om dit rapport met de verschrikkelijke titel “waar een wil is, komt een weg” belachelijk te maken. Aan de andere kant ook niet. Dhr Hertogh heeft zijn sporen verdiend in de wereld van de grote projecten.
Toch is de Partij voor de Dieren geschrokken door de inhoud. Als we kijken naar blz. 18 van het Plan van Aanpak dan zien we daar een overzichtje staan, het gaat om reflecties, waarbij dingen staan als: “Het blijkt dat ook een goede voorbereiding het halve werk is”, en “Afspraak is afspraak”. Het is vast te naïef gedacht, als leek, maar je zou toch mogen verwachten dat mensen die honderden miljoenen belastinggeld uitgeven, dit soort zaken toch als vanzelfsprekend zouden uitvoeren?
Het rapport ging met name over het hoe van de samenwerking, dus technische antwoorden hebben we niet gekregen. Definitief ontwerp wordt definitieve deelontwerpen, maar in hoeverre bestaat er nu een definitief ontwerp dat is goedgekeurd door ARZ?
Wat zijn de gevolgen van het feit dat CHP zich niet aan de bestekseisen hoeft te houden, namelijk de zomerstremmingen, die men overeen is gekomen. Leidt dit niet tot moppers en claims van andere bouwers die meededen in de aanbesteding? En kunt u iets zeggen over de wijze waarop het onderliggende wegennetwerk klaar wordt gemaakt voor de nieuwe Ring?
De Partij voor de Dieren was tegen de huidige aanpak van de ring en ook bij de uitvoering hebben wij tot nu toe onze vraagtekens gezet. Ook nu blijven wij met twijfels zitten. Enn die zitten bijvoorbeeld in het feit dat in het Plan van Aanpak staat (blz.8) “De oude helperzoomtunel heeft als eerste speciale casus zeer goed gewerkt”en blz. 17 “er is daarna nagedacht over waarom hzt zo voorspoedig verloopt”. Echter, in de krant lezen we dat nu ten behoeve van de Helperzoomtunnel bodemonderzoek wordt gedaan, met andere woorden, ten aanzien van het plan voor de helperzoomtunnel bestaan nog vraagtekens. Het feit dat er met Prorail overeenstemming is bereikt over stilleggen van de treinen voor het inschuiven van de Helperzoomtunnel wordt als een groot succes naar voren gebracht. De HZT wordt gezien als succes, maar hij ligt er nog lang niet in. Net als de nieuwe ringweg. Wij sluiten ons aan bij de vraag van de SP over een gedetailleerder plan van aanpak en de opmerking van de VVD over behoud van de optimalisaties.
Tot zover, vandaag.

B3. Bespreekpunten de Geldtrein raast Groningen voorbij (Door: Wesley Pechler)

Dankuwel voorzitter, en dank aan 100% Groningen voor deze bespreekpunten. Laat ik voorop stellen dat wij als fractie best tevreden zijn met ons OV-netwerk. In de spits vertrekken er elk uur 17 treinen vanaf het hoofdstation naar het noorden, oosten, zuiden en westen van het land. Datzelfde aantal bussen, 17, vertrekt in de spits zelfs elke 6 minuten vanaf het hoofdstation. Een steeds groter aandeel van deze bussen behoort tot het hoogwaardig openbaar vervoer en rijdt op duurzame energie.

Alhoewel de Zuiderzeelijn tot twee keer toe is mislukt, moeten we niet vergeten dat met die compensatiegelden plannen zijn uitgevoerd die anders waarschijnlijk een stuk lastiger waren geweest om te financieren. De gedeeltelijke spoorverdubbeling tussen Groningen en Leeuwarden bijvoorbeeld, waar momenteel aan wordt gewerkt, maar de heropening van station Veendam, en ons regionale Q-Link systeem.

Echter, vanzelfsprekend kan het altijd beter. Als iemand die zeer regelmatig door station Zwolle reist weet ik goed wat voor knelpunt en bottleneck het is, zeker bij verstoringen of werkzaamheden. Ook als de treinen naar behoren rijden blijft het voor een reis van of naar de Randstad een ontzettende omweg. Zoals het college aangeeft in haar antwoorden op de schriftelijke vragen van 100%, ligt een verbetering van deze lijn op de loer. Maar naast opwaardering van de verbinding tussen Groningen en Zwolle vinden wij als Partij voor de Dieren de tijd meer dan rijp voor een Lelylijn.

Om te komen tot het eerste bespreekpunt: de strategie voor het Noorden heeft de afgelopen jaren tot mooie resultaten geleid, maar er mag van ons inderdaad wel een tandje bij. Ook zouden wij graag meer betrokken worden bij de bestuurlijke overleggen van MIRT. Wat betreft bespreekpunt 3, kijken wij an sich positief naar het voorbeeld van het Eindhovense model, maar horen we graag de reactie van de wethouder daarop. En komende tot het laatste bespreekpunt: ik weet niet of ik zou zeggen dat we achterlopen in visie, maar misschien wel in de mate waarin we onze hand durven op te houden. Als nuchtere Groningers vonden we het waarschijnlijk wat vroeg vonden om alweer op nieuwe, zeer ingrijpende OV-infrastructurele projecten in te zetten terwijl de laatste euro’s van de Zuiderzeelijn compensatiegelden volgens mij nog niet eens zijn uitgegeven. Daar staat tegenover dat randstedelijke gemeenten die bescheidenheid minder hebben, en wij misschien ook weer dat lef, om vol op een Lelylijn in te zetten, moeten tonen.

Commissie Onderwijs & Welzijn

B1. Omgevingsvergunning Barkmolenstraat (Door Wesley Pechler)

Dankuwel voorzitter, en dank ook aan de insprekers. Laat ik voorop stellen dat ook de Partij voor de Dieren van mening is dat Groningen een gemeente is voor iedereen, dus ook voor mensen met een zogenaamde kwetsbare achtergrond, zoals ex-verslaafden. Iedereen verdient een nieuw begin, juist ook in Groningen. Dat deze woonvoorzieningen verspreid door de gemeente in verschillende wijken geplaatst worden, is in principe ook iets waar wij ons in kunnen vinden.

In het coalitieakkoord staat dat het college inzet op democratische vernieuwing, waarbij zij “betrokkenheid en participatie belangrijk vinden” en “de eigen regie van de bewoners willen versterken en hen meer zeggenschap willen geven”. Dat is hier niet goed gebeurd, getuige de diverse media-berichten, de inspraakreacties, en ingezonden brieven die we als raad hebben ontvangen. Wat hier is gebeurd lijkt het tegenovergestelde van een goed en nauwkeurig proces over een gevoelig onderwerp.

In mei 2018 bleek al dat de buurt onvoldoende was betrokken. Hierna, zo wordt in de collegebrief geschetst, zijn enkele verbeterende stappen gezet, waaronder een meer actieve rol van de gemeente in het geheel. Toch was het onvoldoende, en herkennen buurtbewoners zich niet in het beeld dat in de collegebrief wordt geschetst. De informatievoorziening was meer incidenteel dan structureel en van echte inspraak was geen sprake. Het bleef bij kunnen reageren op voldongen feiten en rapporten met, zo was in een ingezonden brief te lezen, “aantoonbare onjuistheden in de omgevingsaanvraag”. Draagvlak is niet op grote schaal gecreëerd, terwijl hier wel potentieel voor was.

Ik wil hier zeker niet beweren dat democratische vernieuwing, betrokkenheid, participatie en zeggenschap pas geslaagd zijn als alle burgers helemaal hun zin hebben gekregen. Dat is namelijk nooit haalbaar. Maar dat zo’n grote meerderheid van een buurt zich zo tegen een project keert, voornamelijk door een onzorgvuldig proces, dat is echt het andere uiterste. En dat is niet alleen voor de buurt ontzettend vervelend, maar absoluut ook voor de ex-verslaafden die binnenkort De Klaproos zullen betrekken. Kansen op sociale cohesie en een inclusieve buurt lijken nu op voorhand al te zijn geërodeerd. Vandaar deze vragen aan het college: erkent de wethouder dat hier echt grove steken zijn gevallen en dat die onvoldoende zijn opgepakt? En is het college bereid om nog meer in te zetten op bepaalde verbeterpunten, zoals het meer gefaseerd laten intrekken van de bewoners? Dankuwel.

B2. Regenbooggelden (Door: Wesley Pechler)

Dankuwel voorzitter. Als land zijn we ver gekomen sinds we in 2001 als eerste land ter wereld het burgerlijk huwelijk openstelden voor mensen van hetzelfde geslacht. Inmiddels zijn er meer 25.000 koppels van hetzelfde geslacht getrouwd, worden weigerambtenaren niet meer aangenomen, geldt er voor transgender mensen geen verplichte sterilisatie meer als voorwaarde voor wettelijke geslachtsverandering, en mag conversietherapie niet meer vergoed worden door de verzekering. Mooie successen.

Maar we zijn er nog niet. Homo is nog steeds een scheldwoord, er vindt nog steeds anti-LHBTI geweld plaats, mannen die seks hebben met mannen mogen nog steeds niet bloed doneren, 1 op de 5 transgender personen heeft een zelfmoordpoging gedaan, en er zijn nog erg veel barrières voor koppels van hetzelfde geslacht die een biologisch kind willen, en ga zo maar door. Werk aan de winkel dus.

Tegelijkertijd zijn “gay” en “lesbisch” min of meer mainstream geworden, mede dankzij de inzet van onze overheid, en op lokaal niveau ook dankzij het LHBTI-programma dat Groningen al jaren financiert. Daar zijn we blij mee, en deze collegebrief stemt dan ook grotendeels tot tevredenheid. Echter: de LHBTI-doelgroep is inmiddels ook een verdienmodel geworden, met steeds verdergaande commercialisering van de subcultuur tot gevolg. Tickets voor Manchester Pride zijn dit jaar bijvoorbeeld een belachelijke 82 euro, maar ook in Nederland is een soortgelijke trend merkbaar: bij de Pride van Amsterdam was vorig jaar slechts een kwart van de boten die meevoeren gelieerd aan een LHBTI-organisatie. Gaykroegen die traditioneel al jaren meevaren worden verdrukt door bedrijfsboten van bijvoorbeeld Shell of de ING.

Het is dan ook erg fijn om te zien dat er in Groningen een groep is opgestaan die hier op 1 juni een Queer Pride organiseert waar geen ruimte is voor die commercialisering. Geen verdrukking van de LHBTI-gemeenschap door bedrijven maar juist een inclusieve viering die specifiek rekening houdt met gemarginaliseerde onderdelen van de LHBTI-beweging. Deze Queer Pride staat echt in het teken van verbinding, zowel binnen de gemeenschap als daarbuiten, en demonstreert tegen de rechten die onze LHBTI burgers anno 2019 nog steeds missen. Wij zien dit evenement als Partij voor de Dieren als iets van hoge waarde. Helaas is de gemeente op dit moment nog niet echt betrokken, niet financieel noch faciliterend. Vandaar deze vraag aan de wethouder: zou het niet mooi zijn als de gemeente hier ook een steentje aan bijdraagt? De Groningse Roze Zaterdag van 2011 is namelijk alweer een poosje geleden. Dankuwel.

Wethouder: Ook geen verzoek binnengekregen van Queer Pride