Stra­te­gisch Plan Groningen Airport Eelde, parti­ci­pa­tiewet

Het Strategisch Plan Groningen Airport Eelde

Wij vragen ons af gezien de ambitie opgetekend in het strategisch plan en de terughoudendheid van de gemeente als aandeelhouder, of het wel zinnig is om aandeelhouder te blijven. Er is 17 miljoen benodigd voor extra uitbreidingen in het plan. Men vraagt 1 miljoen voor routeontwikkeling en 7,5 miljoen op korte termijn voor uitbreiding terminal en brandweerdiensten. Terwijl de gemeente een toezegging wil doen van 60.000 euro voor het Route Development Fonds.

Wij begrijpen de ambities van Airport Eelde maar wij wensen daar niet aan bij te dragen noch financieel noch via andere middelen of wegen. Het liefst zien we dat de gemeente haar aandelen verdelen verkoopt, maar dat zal wellicht op dit moment niet erg verstandig zijn gezien de verontrustende cijfers en het vertrek van Ryan Air onlangs. Toch vragen we ons af of deze investering van 60.000 euro wel noodzakelijk is. Wat zou het college ervan denken om de aandelen GAE te verkopen?

Door Ecorys is een maatschappelijke kosten baten analyse opgemaakt met de vraag: Welk maatschappelijk rendement in termen van kosten en baten is verbonden aan eventuele nadere publieke investeringen in de ontwikkeling van het vliegveld?

Wat ons betreft is hier geen enkel rendement aan verbonden.

Ten eerste kunnen we stellen dat er een groot risico ontstaat door de ontwikkeling van airport Lelystad. We doen dan eigenlijk voornamelijk investeringen in cijfers die nu nog verre van de werkelijkheid zijn. Zoals een terminal die moet worden uitgebreid om aan de normen van IATA te voldoen, terwijl die normen nog niet in zicht zijn.

Wat betreft de uitstoot van fijnstof en stikstof zou er misschien nog een klein rendement kunnen zijn. Als de gemeente investeert in de terminal en lijndiensten zal de reiziger ‚hypothetisch’ via Eelde reizen, indien anders zullen zij de auto naar een alternatieve luchthaven nemen wat de uitstoot van stikstof meer zal vergroten. Maar het aanbod van vluchten via Eelde is dermate karig dat dit de eerste tientallen jaren weinig rendement zal opbrengen.

Zo is ook geluidhinder negatief doorbrekend op de WOZ waarde van huizen. Geluidsoverlast moet daarnaast beschouwd worden als de last die omwonenden en dieren in de omtrek ondervinden. Het grootste rendement dat hier behaald kan worden is het aantal luchtbewegingen in het Noorden beperkt te houden. Voor reizigers zijn er immers genoeg alternatieven als Schiphol of Bremen/ Dusseldorf of Nijmegen.

Het landen en starten doorkruist het Natura 2000-gebied Drentsche Aa en gaat over landbouwgebieden met beschermde vogels. Een toename van het aantal vliegbewegingen gaat ten koste van omgeving en natuur. Waarom zullen wij de meerwaarde van de landelijke noordelijke omgeving opgeven voor een ambitie waarvoor meerdere alternatieven bestaan en terwijl het niet zeker is of Eelde in de toekomst financieel rendabel zal zijn.

Wij zijn voor openbaar vervoer, maar niet via vliegtuigen. Dit gaat niet alleen om luchtvervuiling, maar ook om het opmaken van fossiele brandstoffen (onbelaste kerosine) en het aanzienlijk vergroten van de CO2 uitstoot. Graag willen we juist vliegen ontmoedigen en het aantal vliegbewegingen als het enigszins kan aanzienlijk beperken. De mogelijkheden van CO2-compensatie komen vaak neer op handel in papieren emissie-vergunningen waar niemand iets aan heeft. Bovendien: CO2 neutraal is niet genoeg, we moeten het terugdringen.

Tot slot de vraag, als de aandeelhouder instemt met het Strategisch plan, verplicht dit de gemeente dan niet de benodigde bedragen op termijn alsnog aan te leveren? Zoals de investering van 1 miljoen in het route ontwikkelingsfonds waarvan het college nu aangeeft slechts 60.000 te willen investeren. Kortom het plan van het vliegveld is zeer ambitieus, maar hopelijk geeft u in de aandeelhoudersvergadering duidelijk aan een flinke stap terug te willen doen.

Invoering Participatiewet

De clientenraad geeft in haar laatste reactie teleurgesteld te zijn hoe het college is omgegaan met de gegeven adviezen. In veel van deze adviezen kunnen wij ons vinden. CR vraagt zich af als voor de Individuele inkomenstoeslag een tegenpresentatie wordt gevraagd hoe het college deze gaat definiëren in de verordening. Nu wordt de toeslag veelal gebruikt voor onvoorziene kosten alsmede het eigenrisico in de zorg en mag volgens de CR niet worden afgeschaft en vraagt college om nadere uitwerking van de definitie‚ tegenprestatie. Graag willen we hier een antwoord op wat het college verstaat onder een tegenprestatie betreft de inkomenstoeslag?

Daarnaast is de vraag gesteld: Hoe verhoudt de inkomenstoeslag tussen gehuwden en alleenstaande ouders. De clientenraad kaart ook het probleem van de kostendelers norm aan. Dit komt in de nota niet terug. Wij zijn het met de clientenraad eens dat de kostendelersnorm tot verstoorde gezinsverhoudingen kan leiden want mensen kunnen plotseling een substantieel deel van hun inkomen gaan verliezen. We sluiten ons hier aan bij de opmerkingen de SP en StadsPartij gemaakt hebben.

Participatiebanen. De CR is van mening dat bij participatiebanen toegewerkt moet worden naar regulier werk - een baan. Indien dit niet het geval is en men gewoon regulier werk verricht dan dient dit ook zodanig beloond te worden, dus een loon en indien van toepassing werk vallend onder een CAO. Na drie maanden zou sprake zijn van een reguliere baan.

Uitgewerkt in de verordening moet worden:

„Wat is beperkt in omvang en tijd” ? betreft tegenprestatie. Hoe wordt additioneel gedefinieerd, hoelang mag men werken zonder dat een regulier loon en of CAO van toepassing is? Wanneer is er sprake van regulier werk?

Dit zijn terechte vragen waar we ook graag een antwoord op willen hebben.

Beschut werk: Is hier geen sprake van een dubbele indicatie van zowel het UWV als de gemeente? De gemeente zegt van niet en dat mensen aanmerkt door het UWV in aanmerking komen voor een beschutte werkplek. Is dit gewaarborgd dat mensen niet overal en nergens indicatie vandaan moeten halen en of krijgen? Dan rest nog de vraag: wat gaat de gemeente zelf regelen aan beschutte werkplekken?

Dan is te lezen dat in het Noorden gezorgd moet worden voor 5500 garantiebanen. Als gemeente moeten we in een verordening vastleggen voor wie en op welke manier we loonkosten subsidies, no-risk polissen en begeleiding inzetten en hoe we de loonwaarde gaan meten. Om werkgevers niet met allerlei verschillende regels in aanraking te komen wil het rijk dat de verordeningen die naar de raden gaan voor de verschillende gemeenten gelijk zijn maar de uitvoering kan verschillen. Wat heeft de invulling van een verordening dan voor zin als je er per gemeente geen eigen invulling aan mag geven en de uitvoering per gemeente verschilt? Waar regelen we de uitvoering dan in?

Met werkbedrijf afspraken maken over de te realiseren garantiebanen. Hoe is de voortgang daarin? De gemeente neemt 16 banen voor zijn rekening. Is dat niet erg weinig?

Sancties: de gemeente zegt terughoudendheid in het opleggen van sancties omdat het middek erger is dan de kwaal. Hier zijn wij het mee eens, maar hoe gaat het college dit nader uitwerken? Hebben financiële sancties wel zin voor mensen die geen zicht hebben op werk?

Afwikkeling 200 banenplan /afbouw gesubsidieerde arbeid.

Het wegvallen van 2 van de drie gesubsidieerde banen is voor de dierenambulance een grote aderlating. De overgebleven functie wordt gefinancierd uit eigenmiddelen die er niet zijn omdat de gemeente beneden kostendekkend ritkosten financiert. Dierenwelzijn en ecologie komen er hier bekaaid van af.