Initi­a­tief­voorstel Partij voor de Dieren PROHEF en Parti­ci­pa­tiewet

Prohef is niet ons idee. Het is eerder al door meerdere politici voorgesteld. Het concept zelf, wat van geen enkele politicus komt, is één die een structurele vermindering in de werkeloosheid te weeg brengt. De kosten voor een nieuwe arbeidskracht zijn lager, waardoor werkgevers gemakkelijker wordt om een nieuwe kracht aan te nemen. De gemeente kan dit regelen via subsidie, waarbij door latere heffing op de producten de kosten weer ‘terugbetaald’ worden en bovendien kosten voor uitkeringen bespaard worden. Juist nu het werkgelegenheidsbeleid op het gemeentelijke bordje terechtkomt, kan via PROHEF werk weer betaalbaar worden.

Zoals het College al schrijft, heeft onze Tweede Kamerfractie aan de minister gevraagd welke kansen deze ziet voor het ondersteunen van PROHEF pilots in gemeenten. Graag horen wij van de wethouder of, indien de minister positief antwoordt, hij van plan is de mogelijkheid voor de invoering van PROHEF, al dan niet in pilot vorm, te onderzoeken? In dat geval kunnen we ons voorstel nu laten voor wat het is. Dat is in combinatie met de manier waarop een PROHEF-achtige loonkostensubsidie voor de invoering van de participatiewet wordt ingevoerd; complimenten daarvoor.
Afspraak met Wethouder en commissie dit onderwerp te parkeren tot de bredere discussie hierover, wanneer er meer duidelijkheid is vanuit het Rijk.

Meer over de participatiewet. Wij hebben altijd aangegeven tegen een verplichte tegenprestatie te zijn en we zijn dan ook blij dat het College hier van afziet. We lezen alleen later: “in collegeakkoord is ervoor gekozen om de nadruk te leggen op het stimuleren van participatie in plaats van verplichten.” Dat lijkt een afgezwakte vorm van het eerdere gestelde, klopt dat?

Dan begeleiding. Een belangrijke vraag vanuit de rekenkamercommissie is: is het reëel om van mensen met de grootste afstand tot de arbeidsmarkt te verwachten dat ze zelf meer initiatief gaan tonen? En is er bij de gemeente voldoende capaciteit om deze doelgroep naar werk te begeleiden? Graag reactie hierop. Ook zullen garantiebanen natuurlijk niet alle werkgelegenheidsproblemen oplossen voor de doelgroep. Immers, het aantal te realiseren garantiebanen ligt veel lager dan het aantal mensen uit die doelgroep. Hoe kijkt de wethouder hier tegenaan? Dan is er nog het probleem van de verdringing. Hoewel de subsidie wellicht zal bijdragen aan de werkgelegenheid, zijn er op een gegeven moment niet meer banen dan er zijn. De PvdD wil dat verdringing voorkomen wordt en is benieuwd hoe het college met deze kwestie om wil gaan?

De cliëntenraad stelt verder terecht een reeks vragen over vrijwilligerswerk. Die punten zouden we in het komende voorstel graag verder uitgewerkt zien. Daarbij willen wij ook graag meegeven dat het niet gek is om de maatschappelijke waarde van vrijwilligerswerk en gesubsidieerde arbeid mee te nemen in het financiële plaatje. Welk nuttig werk voor de maatschappij wordt nu verricht, omdat dankzij de inspanningen meer mensen in het al dan niet vrijwillige arbeidsproces actief zijn?

Verder ook complimenten voor de inzet om een nieuwe vorm van beschut werken mogelijk te maken bij reguliere bedrijven. Ondanks dat blijft het onzeker wat er met die groep werknemers bij iederz gebeurt voor wie een dergelijke baan niet haalbaar is. We hopen daar in het voorstel van eind dit jaar meer over te horen.

Mensen die nu nog een Wajong-uitkering hebben en die kunnen werken, houden hun huidige uitkering tot 1 januari 2018. Daarna wordt de uitkeringshoogte teruggebracht van 75% van het WML naar 70%. Dit en de kostendelersnorm kunnen voor een verslechterde financiële situatie zorgen in huishoudens. Hoe houdt het college hier rekening mee?