De mythe van een 'echt Nederlands' zuivelproduct: melk is niet zo onschuldig als het lijkt | opinie

Janette Bosma • 13-01-2023 Dagblad van het Noorden

De Mythe van een 'echt' Nederlands zuivelproduct: melk is niet zo onschuldig als het lijkt.

Melk is onlosmakelijk verbonden met de Nederlandse cultuur, stelt Janette Bosma. Melk wordt gezien als puur, natuurlijk en groen, maar die mythe klopt niet.

Het nieuwe jaar is voor velen het moment van goede voornemens. Een belangrijk voornemen ieder jaar is om gezonder en bewuster te eten. Een goed moment om een vegetarisch of veganistisch dieet te proberen met bijvoorbeeld de Nationale Vegan Challenge die tot 30 januari loopt.

Hoewel de consumptie van melkproducten daalt in Nederland, is dierlijke zuivel nog altijd de norm boven plantaardige alternatieven. Een belangrijke factor hierin is dat melk een hardnekkig onderdeel is van de Nederlandse identiteit.

De kracht van ‘pure’ en ‘natuurlijke’ melk is onlosmakelijk verbonden aan de Nederlandse cultuur. Het etiket van melk is beperkt en eenvoudig: what you see is what you get . In Mythologies schreef de Franse filosoof Roland Barthes over de mythe van wijn in Frankrijk die overeenkomsten vertoont met wat melk is voor Nederland. In Frankrijk is wijn meer dan een drankje. Het is het drankje van de arbeidersklasse en sociale gelegenheden. Deels omdat het symbool staat voor bloed en heiligdom. Deels omdat het symbool staat voor levendigheid. De intellectueel kan zich er eventjes ‘proletarisch’ mee wanen, en de arbeider die het drinkt ‘stijgt’ in de rangorde. Het heeft een transformatieve kracht.

Rust, orde en natuur

Wijn is mythisch gezien van tegenovergestelde aard als melk, maar de dranken hebben dezelfde functie. Voeding kan volgens Barthes door de gewoontes die het creëert, bijdragen aan een nationale identiteit. De Franse identiteit is gelinkt aan de consumptie van wijn en de Nederlandse aan die van melk. Waar wijn decoratieve en statusverhogende connotaties heeft, doet melk voornamelijk denken aan rust, orde en natuur.

Zo ver als de beeldvorming rondom wijn en melk uiteenloopt, zo gelijken ze op economisch vlak: de productie van beide dranken is diep verweven met het kapitalisme. Het beeld van melk als puur en natuurlijk is in de moderne tijd opgeblazen tot mythische proporties ten behoeve van de verkoop.

Dat de Nederlandse identiteit van ondernemerschap perfect aansluit op melk als middel tot vooruitgang en groei, weet ook de zuivelindustrie. Zo hebben zuivelmerken hun marketing gericht op de relatie tussen de Nederlandse identiteit en melk. Ze combineren de ‘oer-Hollandse’ cultuur met hun zuivelproducten. Bij FrieslandCampina is dit terug te zien aan hun slogan ‘Proef het boerenleven’, hun grote schoolmelk-campagne, evenementen als ‘Boerderijdagen’ en de productverpakkingen met mooie Nederlandse landschappen.

Dierlijk zuivel niet toekomstbestendig

Tegenwoordig is echter bekend dat dierlijke melk een slechte invloed heeft op deze mooie landschappen. Er wordt drie keer zoveel CO2 uitgestoten voor een glas dierlijke melk tegenover een plantaardig alternatief. Bovendien is er voor de plantaardige variant minder water en land nodig. Dat dierlijke zuivelproducten niet toekomstbestendig zijn, is FrieslandCampina niet onbekend. Hier spelen ze op in met reclames over kleinschalige en groene boerderijen, die exemplarisch zouden zijn voor de werkwijze van FrieslandCampina.

Maar niets is minder waar. De zuivel van Campina klinkt onschuldig en kleinschalig, maar Campina is een van de grootste zuivelketens ter wereld met een stijgende omzet van 11,5 miljard in 2021. Het overgrote deel van de melkproducten wordt geëxporteerd terwijl de beelden die worden gebruikt op verpakkingen en in reclames focussen op kleinschaligheid en een groene toekomst dankzij melk. In de mythe wordt de economische identiteit ontkent.

Niet alleen FrieslandCampina doet er alles aan om de mythe rondom melk in stand te houden. Ook de Nederlandse overheid heeft hart voor de klimaatonvriendelijke zaak door hun belangen bij de internationale handel. Campina ontvangt ieder jaar tonnen aan subsidies van de Nederlandse overheid. Dit vermoeilijkt de groei van plantaardige melk: deze kan amper teren op subsidies en niet inspelen op de nationale connotaties van dierlijke melk.

Romantische groene beelden

De mythe van melk zit in de romantische groene beelden die Campina schetst, terwijl het slecht is voor het milieu (biodiversiteit), klimaat (stikstofuitstoot) en dierenwelzijn. De reclames van Campina verwijzen naar een eeuwenoude traditie en raken aan de onschuldige, natuurlijke en traditionele associaties van melk, die nauw verbonden zijn aan de Nederlandse identiteit.

Toch is melk niet zo onschuldig als het lijkt. Dat mensen in de supermarkt kiezen voor dierlijke in plaats van plantaardige melk, heeft alles te maken met de beeldvorming. Melk is zo diepgeworteld in de Nederlandse cultuur dat wanneer melk wegloopt in het afvoerputje, de Nederlandse identiteit lijkt mee te lopen.

Janette Bosma is raadslid voor de Partij voor de Dieren in Groningen