Woord­voering bespreking resultaat college-onder­han­de­lingen

De Partij voor de Dieren wil het college feliciteren met het mooie akkoord dat hier voor ons ligt. Het kon minder. Centraal in dit akkoord staat de mens, leefkwaliteit, een groene en gezonde leefomgeving. Er is veel aandacht voor mensen met wie het wat minder goed gaat en daarin wordt geïnvesteerd. Kinderen zijn belangrijk. Er wordt terecht niet op ze bezuinigd. En zoals ze op dit moment de straat hebben opgeëist in het kader van het klimaat, wordt hen in dit akkoord weer meer de straat gegund om er te kunnen spelen.

Het maken van verbindingen is ook een thema. in de vorm van maatschappelijke coalities om problemen aan te pakken. En waar lang de teneur is geweest dat mensen floreren bij individuele ontwikkeling, lezen we in dit akkoord dat mensen elkaar moeten kunnen ontmoeten en dat we elkaar nodig hebben. De Partij voor de Dieren is natuurlijk ook blij met de aandacht voor groene daken, het ontstenen van tuinen en voor bomen en natuurinclusief bouwen. Hoe het college vorm gaat geven aan deze zaken, zullen wij natuurlijk de komende tijd goed in de gaten houden.

Er zijn ook enkele verbindingen die voor ons gevoel niet worden gelegd. Zo staat er in een zinnetje dat het verminderen van de consumptie van dierlijke producten niet alleen het dierenwelzijn bevordert (dat kun je gerust stellen), maar dat het ook effect heeft op het tegengaan van klimaatverandering. Ja, inderdaad, de consumptie van dierlijke eiwitten is één van de grootste veroorzakers van de uitstoot van broeikasgassen, maar ook, en dat is juist veel dichter bij huis: één van de grootste veroorzakers van het verlies aan biodiversiteit, ook in Nederland, waar we nog zo'n 15% overhebben. We hadden gehoopt dat de rol van dierlijke eiwitten wereldwijd, maar ook in eigen land, wat nauwer omschreven zou staan. De rol van dierlijke eiwitten blijft die olifant in de kamer. In dit verband nog een andere verbinding die niet wordt gelegd – ten opzichte van de leefomgeving, die weer meer van de mensen en groener moet worden. Dan wordt het fiets parkeren genoemd, maar niet het feit dat een zeer groot gedeelte van ons grondgebied in agrarisch gebruik is. Denkt u niet dat daar meer ruimte te winnen is, dan met het bouwen van ondergrondse fietsgarages Of was dat stads beredeneerd en zijn de ommelanden hier even vergeten?

Immers, Groningen is geen stadse gemeente meer. We hebben nu een groot en prachtig buitengebied. Dit college wil een kringlooplandbouw, zoveel mogelijk biologisch, natuurinclusief en diervriendelijk. Dat is mooi, heel mooi. Graag een toelichting hoe worden wij als raad in dit proces betrokken, in welke mate wordt hier geld voor uitgetrokken en gezien het grote gevoel van onbehagen dat leeft in de agrarische sector en de grote uitdagingen waar we voor staan: kunnen we iets als een meerjarenplan verwachten zoals u dat schets op het gebied van openbare orde en veiligheid?

Voor plezierjacht is in deze gemeente geen ruimte, schrijft u. Daar zijn wij heel bij mee. Maar hoe gaat u dat concretiseren? Immers, dat is landelijke regelgeving. Een mogelijke strategie is het financieel tegemoetkomen van boeren, mocht de jachthuur een rol spelen in het verlenen van toestemming voor jagers om op hun land te schieten. En u kunt natuurlijk beginnen met de jagers op uw eigen grondgebied te vertellen dat u, zodra de jachthuurcontracten zijn afgelopen, ze niet zult verlengen. Graag een toelichting. En daar was ie weer, de weidevogels.. In hoeverre acht dit college het toegestaan om in het kader van weidevogelbeheer, voornoemde dieren te doden?

Tot slot is er nog één verbinding die de PvdD graag anders zou zien. Werk is natuurlijk nuttig omdat het inkomen verschaft, maar ook omdat het een manier is om mensen te ontmoeten en jezelf te activeren. Maar als je die laatste twee op een andere manier kunt bereiken, door middel van vrijwilligerswerk, mantelzorg, of de zorg voor je kinderen, zou je ook wat de PvdD betreft óók een inkomen moeten krijgen. Daarom pleit de PvdD voor een basisinkomen, maar niet alleen daarom. Met een basisinkomen kunnen we een prikkel uit ons maatschappelijke systeem halen dat is gebaseerd op eindeloze economische groei op een eindige planeet. Een systeem dat geënt is op individuele beloning en niet op collectieve belangen en dat daarom zeer waarschijnlijk onvoldoende in staat zal zijn om onze grote opgaven, klimaatverandering en biodiversiteit, het hoofd te bieden. Bent u het met de PvdD eens dat dit maatschappelijke systeem waarin marktwerking een hoofdrol speelt, toe is aan vernieuwing? En ziet u mogelijkheden voor experimenten met een basisinkomen in Groningen, voor echte sociale innovatie?