Woord­voering: Broed­plaat­sen­beleid

Voorzitter, de betrokkenheid op dit thema groot en dat is goed om te zien, zowel op de tribune als in het stuk dat vanavond voorligt. Het laat zien dat we als gemeente dat wat normaal gesproken gebeurt in de marge, de rafelranden, zoals de kunstenaars, de plekken die we zien als ‘nog te ontwikkelen’ nu centraal willen stellen. En dat is ook nodig. Deze plekken zijn lang niet altijd op waarde geschat, maar dragen wat mij betreft bijzonder bij aan wat Groningen Groningen maakt. Want dat Groningse, de creativiteit, het creëeren van nieuwe ideeën op oude terreinen, de eigengereidheid en verantwoordelijkheid die daarbij hoort, maken voor mij de stad zo mooi.

Volgens ons is een broedplaats meer dan alleen kunst en cultuur, maar ook plekken waar mensen sociaal bijeen kunnen komen of samen kunnen pionieren. Juist in dat gezamenlijke ligt de kracht van de broedplaats en het ontstaan van nieuwe initiatieven. En dat stipt ook direct aan waar we broedplaatsen voor nodig hebben. Want soms lijkt het zo dat de werkplekken en atelierruimtes fijn voor de mensen die er werken, maar daarin moeten we ons niet vergissen, want ze zijn fijn voor de hele stad. Ze hebben een enorme maatschappelijke en economische waarde die we niet moeten onderschatten. Ze zorgen voor sociale verbinding, zijn vaak het begin van ruimtelijke ontwikkeling, bieden veiligheid in een buurt, brengen leven in de stille brouwerij en een motor voor maatschappelijke en economische ontwikkeling.

Om dit te behouden is niet altijd meer sturing nodig van de gemeente, maar wel samenwerking, regelvrijheid en regelluwte om zo ruimte te bieden aan de ontwikkeling van kunst, nieuwe plannen en initiatieven. Daarnaast kunnen we als gemeente faciliteren in gesprekken. Met sector dingen oppakken: Carex, Roemte, Groninger Broedplaatsen Coalitie en huisvestingspartijen is wat ons betreft de logische tweede stap.

We vinden het goed dat er aandacht is voor doorstroom, maar tegelijkertijd moeten we ons hier niet op blindstaren. De doorstroom op veel locaties verloopt gewoon goed en natuurlijk. Hierbij is meer sturing van de gemeente of regels over wie wel en wie niet in aanmerking komt, vaak helemaal niet nodig. Bovendien is het is geen duurzame oplossing, want het neemt de oorzaak niet weg. Het tekort aan werkplekken blijft. Daarom willen we ook perspectief bieden. Het is immers wensdenken om ervan uit te gaan dat alle kunstenaars binnen 5 jaar voldoende inkomsten hebben om een marktconforme huur te kunnen betalen. Dat is niet de realiteit. Daarom willen we naast het stimuleren van doorstroom die nieuw talent een kans biedt op een plek, ook aandacht vragen voor mogelijkheden voor langdurige contracten.

//Gezien de toenemende druk op tijdelijke locaties moeten we ook permanente locaties creëren om meer structureel ruimte te kunnen bieden. We zijn daarom blij dat er wordt gekeken naar ons eigen vastgoed. Om de ambities waar te maken is ook geld nodig. En dat is er deels al, voor het opbouwen van een community, voor het betrekken van huidige en toekomstige gebruikers en het onderzoeken van financieringsmodellen, wat ons betreft ook expliciet samen met de gebruikers. En gelukkig heeft gemeente heeft vastgoed in handen. Er zijn locaties en gebieden op het oog, zoals Woldwijk, de Biotoop, het Suikerterrein en de Textielhub waar ruimte wordt gemaakt of behouden wordt voor broedplaatsen.

Jullie weten dat we als Partij voor de Dieren altijd moeite hebben met de term gebiedsontwikkeling, omdat het impliceert dat de natuur die er ligt, de dieren die er wonen of de mooie invulling die mensen een plek hebben gegeven onderontwikkeld is en top-down regie nodig heeft. Terwijl juist deze ‘nog te ontwikkelen gebieden’ ons veel kunnen leren over hoe we omgaan met ruimte. We weten uit de natuur dat een vruchtbare bodem voor nieuw leven vaak belang heeft bij minder bemoeienis van mensen. Wat er wel nodig is, is ruimte om de natuur en mensen hun gang te laten gaan. Tot zover.