Woord­voe­ringen commissies, 09-06-2021

Eemskanaalzone en het Driebondsbos (Door Kirsten de Wrede)

De essentie van de plannen zit er voor ons in dat er aanvankelijk geen apart kopje “Groen en ecologie” bij het Programma van Eisen (PvE) was inbegrepen. Ik kom hier verderop op terug.

In de brief van de natuurorganisaties staan twee dingen die wij ook al vaker naar voren hebben gebracht. Ten eerste dat het Driebondsbos in de plannen steevast als slibdepot wordt aangeduid. Dit doet geen recht aan de ecologische waarde van het gebied, maar ook niet aan de grote betekenis die dit bos heeft voor omwonenden. En ten tweede dat natuur slechts op een juridische wijze beschouwd wordt en dan ook nog met name als een vervelend obstakel.

Wat de Partij voor de Dieren al meerdere keren naar voren heeft gebracht: ga uit van bestaande natuur, beschouw dit als een asset, en maak niet een tekentafelontwerp waarbij de realiteit later een sta-in-de-weg is.

Dit tekentafelbeleid, plannenmakerij waarbij geen recht wordt gedaan aan wat er al is, komt ook naar voren in overleg met de MEERdorpen. Zij adviseren om de sportgebieden naast het strand van Harkstede aan te leggen, vlakbij de sportvelden van Engelbert. Dat lijkt erg logisch, maar men is er niet serieus op ingegaan. Terecht zeggen zij, er is geen overkoepelende visie op het hele gebied.

De natuurwaarden zijn niet goed onderzocht. Maar er staat wel: bij vervolgonderzoek kunnen we kijken naar alternatieven en compensatie. Het enige waar wetten bedoeld voor natuurbescherming goed voor zijn: ze omzeilen.

In de tekst komen we ook tegen dat het Driebondsbos toegankelijk zou moeten worden, de houding van dit college ten opzichte van natuur schemert overal doorheen: natuur om natuur is niets waard, wat wij niet kunnen zien, bestaat niet, wat wij niet ontwikkeld hebben, is geen bescherming waard. Wij lezen in de tekst: ecologische waarden blijven belangrijk in de Gemeentelijke Ecologische Structuur (GES); rood ontwikkelt groen; alleen als de méns eraan te pas komt, lijkt natuur te kunnen ontstaan in de ogen van dit college.

Dan kom ik bij het begin: groen en ecologie was geen apart kopje bij het Stedenbouwkundig PvE. Dat kon oook niet, want of het nu bureau Meerstad is of de gemeente: groen bestaat voor deze gemeentelijke organisatie alleen als afgeleide, om te recreëren, als klimaatbuffer, voor leefkwaliteit. En we horen deze wethouder ook steeds zeggen: maar wij passen ecologische waarden juist zeer zorgvuldig in.

Maar het zou andersom moeten zijn. En dat komt mooi uit in een inspraakreactie van een burger, die zegt: “Laat het Driebondsbos voor wat het is. Het is de bron van waaruit verschillende diersoorten zich over onze woonwijken verspreiden”. Maar voor dit college telt ontoegankelijke wildernis niet. Alles moet worden aangeraakt door de mens. De menselijke maat als uitgangspunt, de Grootstedelijke Bouwgeist die die enge wildernis moet doen oplichten.

In een tijd van rewilding, biodiversiteitsverlies en een breed gedragen besef dat we teveel druk leggen en hebben gelegd op natuur en natuurlijke hulpbronnen moeten we toch kunnen kiezen voor natuurbehoud. Geef het onaanraakbare een plek in onze wereld en laten we het niet benaderbare Driebondsbos bewaren zoals het is. En weg met het tijdelijke skillspark.

Voorts sluiten we ons aan bij de roep van de SP met betrekking tot meer sociale huurwoningen.

Herstel agenda Groningen Vooruit (Door Terence van Zoelen)

Gevraagd wordt de Herstelagenda 'Groningen vooruit' vast te stellen. Het gaat om een bedrag van 3,5 miljoen euro. Deze middelen worden ingezet op diverse thema’s onder de kopjes
een Veilig opstartende, Bruisende en Veerkrachtige & Ondernemende stad.

Het college wil dat Groningen een bruisende, vitale stad blijft. Met aantrekkelijke horeca, retail en een bruisend studentenleven. Waar bezoekers graag een dag of langer vertoeven, waar de nacht leeft. Waar ondernemers willen zijn en investeren. En waar we klaar zijn voor de toekomst.

Wat houdt deze toekomst dan in?

Dit zijn zaken waarvan wij denken, waarom moet dat allemaal? We zien dat de stad uit zichzelf al veel mensen aantrekt. Waarom moet iemand hier langer dan een dag blijven als hij eerder weg wil? Wat een onzin allemaal.

In eerste instantie moeten we ons afvragen hoe het economische beeld er uitziet en uitzag. We zien dat veel ondernemers in de marge leven en zich blauw betalen aan projectontwikkelaars. Er zijn voortdurend wisselingen met veel leegstand en torenhoge huren. Groningen blinkt uit in niet duurzaam aanbod van producten gefabriceerd in lagelonenlanden. We hebben een lokale economie waarop de nadruk vooral ligt op beleving.
Veel specialistische winkels verdwijnen en de bezorgdiensten floreren. In dit spectrum zagen we de horecaconcepten als onkruid uit de grond springen en die mogelijk nu even snel door het tekort aan personeel weer zullen verdwijnen.

Het is tijd voor een andere kijk. Een herstel agenda moet ogen hebben voor de draagkracht van onze planeet en oog hebben voor een duurzame economie waarin eiwittransitie voorop staat. Het is wederom consumptie en groei dat in dit plan centraal staat.

We hebben gezien dat een virus is overgesprongen van dier op mens. Dat daardoor de internationale samenleving volledig is platgelegd. Ditzelfde zou in onze vee-industrie kunnen gebeuren. Maar niks daarover in de agenda.

We hebben een enorme afhankelijkheid gezien van lagelonenlanden als China. Het herstel van onze economie zou moeten inzetten om duurzaam op eigen benen te kunnen staan. Niks daarover in de agenda.

Gelukkig staan er wel een paar positieve zaken in, zoals het investeren in een aantrekkelijke openbare ruimte en vrije zitplekken waar je geen consument hoeft te zijn. Meer speelvoorzieningen, gevelverbetering, geveltuintjes en kunst in de openbare ruimte.
Een ontwikkelbedrijf voor de binnenstad om actief vastgoed aan te kopen en ondernemers uit de wurggreep van de vastgoedhandelaren te krijgen. Ook Life Science & Health, en het terughalen van productie voor medicijnen en beschermingsmiddelen ziet er positief uit.

Maar het blijft allemaal zo marginaal. Met termen als bruisende stad heeft onze fractie echt de indruk dat de insteek is zo snel mogelijk weer bitterballen, feest en borrels. Die 3,5 miljoen zou je ook anders kunnen besteden. Zoals het er nu uitziet zullen we tegen dit voorstel gaan stemmen.