Woord­voe­ringen gemeen­te­raads­ver­ga­dering, 02-06-2021

Suikerzijde (Door Kirsten de Wrede)

De Natuur- en Milieufederatie Groningen, het Collectief Groningen West, het Groninger Landschap, de Vleermuiswerkgroep Groningen, het IVN Groningen- Haren, het KNNV Groningen en Avifauna Groningen, al deze clubs hebben op het laatste moment nog overleg gevoerd over deze plannen van het college en een brief geschreven. In deze brief pleiten zij onder andere voor het behoud van de meest westelijke vloeivelden in deelgebied Noord. Ook zeggen zij dat er wel andere gebieden mogelijk zijn voor de verplichte compensatie. Wat de wethouder zegt, dat er géén alternatieven zijn en dat weidevogelgebied gebruikt móet worden, dat is niet waar.

Al deze organisaties die de belangen van natuur én de verschillende dieren verdedigen, de geoorde fuut, de zéér honkvaste grutto, de verschillende soorten vleermuizen, zijn het erover eens dat dit voorstel onnodig slecht uitpakt voor de natuur. Net zoals wij zijn zij niet tegen het bebouwen van dit terrein, maar wel als daarbij véél te gemakzuchtig met natuur wordt omgegaan. Het lijkt erop alsof het college het erop aan wil laten komen. “Als de provincie het goed vindt, dan valt het binnen de juridische regels, dan hebben we die second opinion wel gehad en dan is het goed genoeg.” Niet dus. Als het college dit plan zal doorzetten, dan wachten slepende juridische procedures, die de aanvang van het project, ondanks dat er vandaag al een melding kwam dat er nu verstoring van het broedseizoen plaatsvindt op de vloeivelden, wellicht met jaren zullen vertragen.

Tot slot. In de brief van de natuurclubs wordt gewezen op het feit dat natuur géén onderdeel is van een integrale visie op de stad. Zoals ik al eerder zei, dit college wil best een boom planten, een vogelhuisje ophangen, maar bij de ontwerpfase uitgaan van bestaande natuur, dat kunnen ze niet. Het is heel knap van dit groene, gezonde en gelukkige college om alle natuurclubs tegen zich in het harnas te jagen en als een dolle stier, volstrekt redeloos op een rode lap af te jagen. Gelukkig is er nog een oplossing. Het is niet te laat. En daarom voorzitter, komen wij met twee moties die een uitweg uit deze penibele situatie bieden.

Voorzitter, tot slot moet ons nog iets anders van het hart. Wat wij zien is een Raad die zich in grote getale neerlegt bij de plannen van het college. Maar we hoeven niet altijd alleen wat komma’s en punten te zetten. Soms mag je ook gewoon een hele dikke streep ergens doorheen halen. Dit voorstel verdient het.

Stadspark (Door Kirsten de Wrede)

In de krant van vandaag zegt de wethouder: wij willen rust én reuring in het Stadspark. Maar dat is natuurlijk een illusie. You cannot have your cake and eat it. Rust en reuring is een dichotomie, net zoiets als dag en nacht, of licht en donker. Het hoort bij elkaar, geeft betekenis aan elkaar, maar ze sluiten elkaar, vaak per definitie, uit.

De wethouder zegt het mooi, maar de bedoeling is anders: het karakter van het Stadspark moet veranderen, meer evenementen, meer mensen. De Partij voor de Dieren is het niet eens met de veronderstelling die aan de plannen ten grondslag ligt, namelijk dat het huidige park niet bezocht zou worden. Dat wordt ook bevestigd in de ecologische quickscan: het is er druk, met wandelaars en fietsers, staat er ergens. Het stadspark als onbezochte en ongeslepen diamant is kwalijke framing.

Alhoewel ten aanzien van de Heemtuin wat ecologische lippendienst wordt bewezen, is het duidelijk dat ecologie in deze plannen een zeer beperkte rol speelt. Of eigenlijk, als een lastpak wordt beschouwd. De skatebaan is gepland tegenover de ingang van de drafbaan. Op een plek waar heel bijzondere paddestoelen staan. Kunnen we dit nog repareren. Graag een reactie. Wij wilden er geen motie aan wijden, hopen op een toezegging.

Wij hebben tijdens de commissie gewezen op het feit dat deze plannen helemaal niet klaar voor besluitvorming zijn. We besluiten het karakter van het Stadspark grondig te veranderen, het is onderdeel van de Stedelijke, nu Gemeentelijke Ecologische Structuur, dus gevoelig voor zaken als geluid en drukte, maar een en ander is nog niet eens getoetst aan de eigen gemeentelijke regelgeving ten aanzien van de GES. Dat is procedureel toch echt niet in orde.

Het orde voorstel werd helaas niet gesteund, maar de raad had dit niet moeten accepteren. Terwijl we het over een park met dieren hebben, wordt alleen gesproken over decibellen bij de gevels. We dienen er een motie over in, net als over het geplande fietspad langs de Heemtuin, samen met de Stadspartij.

Tijdens de commissie had ik het met u over soundscapes, de auditieve variant van het landschap. Er is steeds meer aandacht voor die geluidskant van het leven. Ik vertelde u dat onderzoek heeft uitgewezen dat stilte in een stad het meest te vinden is in rijkere stadsdelen. Een rustige leefomgeving is blijkbaar iets dat je kunt kopen. Als je geld hebt, tenminste. Terwijl het belang van stilte en natuurgeluiden voor menselijke welzijn steeds meer wordt gestaafd, gaat dit college in een groeiende, steeds drukkere stad, één van de weinige plekken waar een mens nog op zijn eigen trilling kan afstemmen, toch deels om zeep helpen. Wij hadden dit niet verwacht van dit college.

Tot slot: dat evenemententerrein, daar kunnen we wel heel veel woningen opzetten, dan kunnen we een flink deel van de vloeivelden sparen en dat zal veel gedoe met omwonenden voorkomen.

Woordvoering motie PVV en VVD (Door Wesley Pechler)

Dank voorzitter. Het bevreemd mijn fractie ook dat de VVD hier voorstelt om voor statushouders de urgentie weg te nemen op basis van het feit dat zij statushouder zijn, want zij hebben niet 5 of 10 jaar de tijd gehad om hier punten op te bouwen bij een corporatie. Daarnaast is het inderdaad het landelijke VVD beleid geweest om de woningmarkt te verzieken met de verhuurdersheffing, en heb ik hier de VVD fractie ook nog nooit horen pleiten voor meer sociale woningbouw, of voor een voorstel om het percentage sociale huur bij bepaalde projecten te verhogen. Daar wou ik het bij laten, dankuwel.