Woord­voe­ringen gemeen­te­raads­ver­ga­dering, 30-10-2019

Biomassa

Ook vandaag staat er weer een artikel in de krant. Plotseling is iedereen sceptisch over houtige biomassa. Dit college lijkt onder bepaalde voorwaarden nog altijd uit te gaan van de mogelijke duurzaamheid van biomassa. Nu hoeft er natuurlijk niets mis te zijn met biomassa, maar als we kijken naar houtige biomassa, dan is wat er bij Roodehaan staat in twee maanden tijd opgestookt in de biomassacentrale van Kardinge. Het punt met die houtige biomassa is dus: het zet geen zoden aan de dijk, bomen kunnen er echt niet tegenaan groeien.

De plannen zijn om de RWE Centrale in 2030 volledig op hout te laten draaien. Dat zijn dan 31 voetbalvelden op een dag. Die komen niet uit Nederland, maar uit landen waar ze denken voorlopig nog wat bos over te hebben en waar handige jongens de lokale bevolking buitenspel zetten, tot woede van andere groepen.

Groningen energieneutraal in 2035 is natuurlijk mooi. Het is prijzenswaardig dat de gemeente haar verantwoordelijkheid neemt in de kwestie van het klimaat en ook om geopolitieke redenen is het slim om energie-autarkisch te zijn. We moeten echter wel goed in de gaten blijven houden wat de onderliggende doelen van energieneutraliteit zijn. Houtige biomassa leidt tot natuurvernietiging, op grote en kleine schaal, maar ook tot meer fijnstof en CO² uitstoot dan kolen. Geen optie dus. En opletten dus dat er in onze gemeente en daarbuiten in de regio, niet toch extra wordt gesnoeid om de kleine en grotere centrales in Nederland te kunnen vullen.

Vandaar deze twee moties

Stadspark

In de eerste plaats: de situatie omtrent de herten baart ons zorgen. Wij hebben gister heldere antwoorden gekregen van de wethouder op onze technische vragen, dank daarvoor. We vinden de situatie onacceptabel en beraden ons op verdere stappen.

Een ommetje in de natuur doet wonderen, was de titel van een artikel dat deze week circuleerde op sociale media. Dr. Jolanda Maas, ooit gepromoveerd op de helende kracht van de natuur en nu senior onderzoeker bij de afdeling klinische psychologie aan de VU in Amsterdan, mocht nog eens vertellen welk wetenschappelijk bewijs er is dat de natuur gezond is voor mensen. Dat is nogal wat. "Contact met de natuur kan onder meer bijdragen aan het voorkomen of verminderen van stress, beter slapen, geluksgevoel en een vermindering van agressie en ADHD-symptomen. Hiernaast blijkt dat mensen met meer groen in hun woonomgeving minder vaak bij de huisarts komen met klachten als depressies, angststoornissen en diabetes."

Een groene woonomgeving, dat kan een bos zijn, of een stuk natuur, of een gemeenschappelijke tuin of, u voelt em al aankomen, een park. Waarom is die natuur nu zo weldadig voor mensen? Men denkt dat dat te maken heeft met geluiden als fluitende vogeltjes. Dat betekent dat er geen roofdieren in de buurt zijn, maar ook met fractalen, zich herhalende patronen. Zoals bomen. Dat kalmeert de hersenen. Dan moeten er dus wel genoeg van zijn. En dan moet het wel rustig zijn in zo’n park.

Hier komt bij dat het Stadspark een belangrijk onderdeel is van de SES. En dus een essentiële rol speelt in het bieden van woonvoorzieningen voor dieren en een springplank voor dieren om te kunnen migreren.

Zelf wandel ik ook weleens in het Stadspark en mocht onlangs tot mijn grote vreugde een eekhoorn van dichtbij bewonderen. Er broeden 53 vogelsoorten waaronder de nachtegaal, groene specht en ijsvogel. “De groene long” van het Stadspark is echter aan drie kanten van de omgeving afgesneden door infrastructuur: de A7 (Zuidelijke ringweg), de busbaan aan de Noordkant en de Westelijke Ringweg aan de Oostkant. De ecologische verbindingen staan dus onder druk. Met meer drukte in het park komen die ecologische waarden alleen maar méér onder druk.

Het college schrijft: het park heeft potentie. Potentie in wat voor opzicht? Om hordes mensen te herbergen? Om geld aan te verdienen? Om door middel van nog meer en drukker bezochte festivals de vijfde of zesde stad van Nederland nog meer op de kaart te zetten? Het Stadspark is mooi en zeer waardevol zoals het is. Als ik daar wandel, zijn bijna altijd alle bankjes bezet. Het Stadspark is doorgaans rustiger dan het Noorderplantsoen, maar juist die diversiteit in groenbeleving is wat de inwoners van deze stad – en ik heb het nu expliciet over mensen – nódig hebben.

En hebben wij nu wel de middelen om het Stadspark opnieuw in te richten? Nee! Maar belangrijker: onze maatschappij wordt steeds complexer. Er wordt gesproken van een burnout epidemie. Rust en stilte zijn moeilijk te vinden. Maar vermoedelijk wel wat mensen meer nodig hebben. Niet méér prikkels in het Stadspark dus.

Vandaar deze moties.