Woord­voe­ringen commissies, 02-09-2020

221.30 – 22.30 uur Jaarverslag Ombudsman 2019 (ingekomen brief 19 maart 2020) + Jaarverslag klachten 2019 en reactie college jaarverslag Ombudsman (collegebrief 1-7-2020) (Door Bart Hekkema)

Dankuwel voorzitter,

Allereerst dank aan de ombudsman voor het jaarverslag, goede analyses en mooi geschreven. Een stijgingvan 30% in het aantal mensen dat zich in 2019 bij de ombudsman meldde, is volgens mijn fractie toch wel alarmerend.

De afstand tussen burger en overheid lijkt toe te nemen, en dat terwijl er steeds makkelijker contact kan worden gezocht. Althans dat lijkt zo, want dat is niet voor iedereen het geval en vooral bij de meer traditionele communicatievormen, zoals een belletje, blijkt toch dat inwoners van onze gemeente niet altijd iemand te spreken krijgen. Niet worden doorverbonden, lange responsietijden en terugbelverzoeken die niet worden beantwoord. Overigens zaken die al in 2014 werden genoemd. Dat lijkt ons geen goede zaak.

Het is van groot belang dat iedereen die dat wil op een laagdrempelige wijze in contact kan komen met de gemeente. Ook de bekendmaking van besluiten en beleidswijzigingen blijkt een heikel punt. We hebben dat de afgelopen tijd meermaals gezien bij de kap van bomen. Burgers hadden vaak geen idee waarom bomen werden gekapt en hadden moeite om dat uit te zoeken. Die informatievoorziening naar burgers toe moet echt beter. We willen het college nogmaals wijzen op het Rekenkamerrapport waarin dit naar voren kwam, met de toevoeging dat we gelukkig al een digitale herplantkaart zagen voorbijkomen.

Voorzitter, twee dagen geleden verscheen er nog een artikel in Trouw met een pleidooi dat ook de niet-digitale burger bij de overheid terecht moet kunnen. Veel zaken gaan tegenwoordig digitaal. Denk aan het doen van meldingen, meepraten over onderwerpen of het aanvragen van vergunningen. Een goede ontwikkeling, transparant en vaak ook sneller. Maar het lukt niet iedereen om mee te komen met deze digitale veranderingen. En voor die mensen moeten er altijd mogelijkheden bestaan om op laagdrempelige wijze met de gemeente in contact te komen en gebruik te maken van haar dienstverlening. Ook die mensen moeten kunnen meepraten over de plannen in hun leefomgeving. De schrijver van het pleidooi oppert daarom ook nog voor ‘digitale-inclusie’. Wat ons betreft een goed punt.

Wij wille het college dan ook vragen om een reactie op hoe de communicatie, zij het digitaal, zij het via traditionele middelen, naar burgers toe kan worden versterkt. Het is namelijk erg belangrijk om je gehoord te voelen, gewoon een gesprek te kunnen voeren. Verder sluiten we ons aan bij de vragen van de PvdA en Student en Stad over het lerend vermogen in relatie tot de klachten en het terugbrengen van het ontelbaar en onoverzichtelijke aantal manieren waarop inwoners met de gemeente in contact kunnen komen.

Dank voorzitter.

DIFTAR (Door Kirsten de Wrede)

Een economie die gebaseerd is op kopen en weggooien als hoogst bereikbare vorm van menselijk geluk. Daarbij is het een illusie, zo zegt hoogleraar Jan Jonker vandaag in de jaarlijkse duurzame troonrede, dat technologie ons kan redden.

Bij technologie die ons kan redden, gaat het dan vaak om luchtwassers in stallen, of heel zuinige energie bij festivals. Allemaal nonsens, wat de PvdD betreft. Willen we iets doen aan één van de grote en helaas vele problemen die wij hebben, de groeiende afvalberg en de vervuiling van oa de wereldzeeën, dan moeten we ons gedrag veranderen, n.l minder afval produceren. Minder afval produceren kan, zo heeft onderzoek uitgewezen, het beste met diftar, met een financiële prikkel.

Corona heeft laten zien dat wij individuen wel degelijk in staat zijn om ons gedrag te veranderen. Als het gevaar maar zichtbaar genoeg is en niet abstract, zijn we heel goed in staat om ons gedrag aan te passen.
En als we er niet voor zorgen dat er minder afval wordt weggegooid, worden we gestraft door het rijk, omdat de belasting op het te verbranden restafval is gestegen en naar verwachting nog meer zal stijgen en dat gemeentes ook steeds minder restafval mogen verbranden. We moeten dus ook daarom wel iets doen om dat restafval naar beneden te krijgen, omdat het anders voor burgers veel duurder wordt, de kosten zullen verwerkt worden in de afvalstoffenheffing.

De gemiddelde hoeveelheid restafval in gemeenten met diftar is 121 kilogram per inwoner. Zij doen het hiermee 44 procent beter dan inwoners van gemeenten zonder dit systeem die gemiddeld 217 kilogram restafval per jaar produceren (Benchmark Huishoudelijk Afval, 2017).
Wij zouden graag gratis grofvuil laten halen, maar dat kost zoveel meer, dat we die wens eerst voor ons houden en genoegen nemen met het aanbieden van wat meer milieustraten. Zwerfvuil en bijplaatsingen: is bij mij in de wijk ook aan de orde van de dag, nu al. En de kwijtscheldingsregeling mag wat ons betreft ook worden uitgebreid.

18.10 - 19.00 uur Uitkomsten pilot beter benutten en capaciteitsonderzoek sportaccommodaties (collegebrief 25-3-2020) en Klanttevredenheidsonderzoeken (KTO) gymzalen en de dienstverlening Sport050 2019 (collegebrief 16-4-2020) (door Wesley Pechler)

Dank voorzitter. Het is goed om te lezen dat de Sportkoepel en Adviescommissie voor de Sport tevreden zijn over het proces van het capaciteitsonderzoek en hoe zij daarbij zijn betrokken.

Bij de commissiebespreking over de toekomst van Kardinge afgelopen maart werd de vraag opgeworpen of we bij de vernieuwbouw van Kardinge wel moeten investeren in het behouden van het kunstijs. Dit onderzoek laat echter duidelijk zien dat de behoefte aan schaatsen onverminderd aanwezig is en over de linie zelfs een lichte stijging vertoont. Voor ons blijft het uitgangspunt dan ook dat zolang de nieuwe huisvesting van de ijsbanen goed geïsoleerd is en de koelinstallatie flink wordt verduurzaamd, we het enige kunstijs van de provincie Groningen blijven koesteren.

Voorzitter, nog enkele vragen aan het college. Er wordt gesproken over een blaashal als kortetermijnoplossing voor het capaciteitsprobleem bij de sporthallen. Hoe ver zijn de gesprekken en ontwikkelingen hierin inmiddels? Zoals dhr. de Haan van het CDA al aangaf krijgen we signalen dat die dit najaar echt al nodig is, omdat verenigingen anders buiten de boot vallen. De Sportkoepel oppert dat aardbevingsgelden hiervoor wellicht aangewend kunnen worden. Kan dat?

Wat betreft het ruimtevraagstuk op sportparken wordt genoemd dat het voor de langere termijn voor de hand ligt om te kijken naar ruimte op nabijgelegen sportparken. Waarom pas voor de langere termijn? Met Beter Benutten hebben sporthalgebruikers al te maken met wisselende tijden en locaties, waarom is dat voor de korte termijn ook geen oplossing voor overbelaste sportparken?

Ook willen we vragen het college in te gaan op de gemaakte opmerking, volgens mij door de Adviescommissie van de Sport, dat roeiverenigingen niet zijn meegenomen in dit onderzoek, terwijl zij door drukker vaarwater ook te maken hebben met capaciteitsvraagstukken.

Wat betreft de resultaten van de KTO sluiten wij ons aan bij de opmerkingen van het CDA.

Voorzitter, alles overziend is het duidelijk dat er de komende jaar forse investeringen nodig zijn op het gebied van onze sporthuisvesting. Laten we er dan ook voor kiezen om daar het nodige geld voor vrij te maken. Sporten en bewegen faciliteren voor alle inwoners is ons inziens belangrijker dan nog meer geld naar de binnenstad, belangrijker dan het opleuken van een bedrijventerrein zoals Martini Trade Park, en belangrijker dan een nieuwe Oosterpoort. Dankuwel.

Wethouder: Blaashal kunnen we nu niets over zeggen. Capaciteitsprobleem nemen we mee met de begroting.

Sportparken beter benutten? Gesprekken met sportparken en samenwerkingsverbanden die er zijn vinden al plaats. Sommigen parken bundelen capaciteit al. Sommige velden op Selwerd staan wat leger, wordt gekeken naar combineren